Krótka urlopowa przerwa i multum roboty przy produkcji własnej płyty sprawiły, że miesiąc minął niepostrzeżenie. Stałych czytelników mocno przepraszam, nowych zapraszam na odkrycie nowej plejlisty. Tym razem zbiorczo-monotematyczna historia Sheryl Crow.
Wiele osób może kojarzyć Sheryl Crow z piosenek country, których osobiście nie trawię zbyt łatwo. Dla mnie Sheryl to świetna pop-rockowa wokalistka z lat głównie 90-tych. Jej pierwsze cztery płyty to ciekawa opowieść o transformacji dziewczyny zafascynowanej country, w artystkę o wyostrzonych poglądach, okazjonalne psychiczne doły, ale też dobre muzyczne serce, które zawsze we wszystkim znajdzie odrobinę słonecznego światła.
Sheryl do mainstreamu wdarła się płytą „Tuesday Night Music Club”, która – zdominowana sukcesem singla “All I Wanna Do” – tylko pozornie może wydawać się przesłodzonym popem. „All I Wanna Do” hitem było gigantycznym, do tego stopnia, że przykuło uwagę Tiny Turner, która na swojej kolejnej płycie umieściła inną piosenkę Sheryl („All Kinds Of People”). Jednak wystarczy skupić się już na utworze otwierającym całość, żeby zrozumieć, że w pastelowym świecie Sheryl Crow wcale nie jest różowo.
“Watch out sister, watch out brother
Watch our children while they kill each other
With a gun they bought at Walmart discount stores”
Kilka lat później, rozczarowania, rozstania, deprecha, i Sheryl wyłania się z drugą płytą, która pastele zamienia w monochromatyczny dół. Z powodu powyższego fragmentu piosenki „Love Is A Good Thing”, Walmart odmawia sprzedaży i promocji płyty, ale Sheryl prze mocno do przodu i wydaje, jak dotąd, najlepszy album swojego życia. Z piosenkami takimi, jak ”Redemption Day”, czy „Ordinary Morning”, którą polecam szczególnie, re-definiuje swój styl bez oglądania się na komercyjną przeszłość.
“It’s buried in the countryside
It’s exploding in the shells at night
It’s everywhere a baby cries
Freedom
Freedom
Freedom”
Na poniższą plejlistę składa się dziesięć piosenek, singli, nie-singli oraz pełna wersja bondowego tematu „Tomorrow Never Dies”, do którego mam sentyment. Całość zamykam świetnym „Am I Getting Through”, złożonym z dwóch części, głównie ze względu na te dwie części, które są dla mnie niejako kwintesencją kariery Sheryl. Muzycznie spokojnej i burzliwej zarazem.
Photo: materiały prasowe
Bartosz-Po-Prostu | Kopalnia dźwięków 
Zależy jakie country, ale nie jest to gatunek za którym bym przepadała 🙂 Mimo wszystko jestem otwarta na nowe ^^ Nie znam dziewczyny, ale ma świetny głos i ciekawe piosenki 🙂 Dzięki za inspirację!
LikeLiked by 1 person
To ja dziękuję i polecam się na przyszłość w temacie inspiracji 😉
LikeLike
O, coś dla mnie muzycznie nowego. 🙂 Chyba muszę się przyjrzeć dokładniej.
Dzięki. Tak właśnie sobie przypomniałem, że mój blog nie koniecznie miał być na długo. A życie pokazało coś innego. 🙂
Też miałem parę innych blogów, gdzie zajmowałem się jakimiś głupotami. Ale szybko mi minęło.
Pozdrawiam!
LikeLiked by 1 person
Co nieco już od niej znam, ale najbardziej jak na razie debiut, Tuesday Night Music Club. Największy przebój właśnie tak średnio mnie grzeje, ale z tej płyty chętnie wybieram “Run, Baby, Run”.
Nowy wpis na the-rockferry.pl
LikeLiked by 1 person
Zawsze miałem podobne wrażenia odnośnie “Tuesday Night Music Club” – “All I Wanna Do” wydawało mi się trochę “przypadkowe”. Z jednej strony dobrze, bo pomogło jej w karierze, z drugiej, cieszę się, że następna płyta nie była już tak różowa 😉
LikeLike
Trochę jestem na bakier z Sheryl, chociaż swego czasu katowałam “My Favorite Mistake” i “If It Makes You Happy”. Kiedyś pracowałam w ośrodku wypoczynkowym i znalazłam jej album “Detours” w tajemniczym pudle, którego zawartość chyba była na użytek gości. Płytę przesłuchałam, ale niewiele z niej zapamiętałam. 😉 Może kiedyś do niej wrócę. Na razie biorę się za Twoją plejkę.
Pozdrawiam i trzymam kciuki nad płytą. 😀
LikeLiked by 1 person
Dzięki za kciuki! Przydadzą się 😉
LikeLike