[Muzyka] Znalezione: Glenn Gould, JONES, Lou Dillon

Koment: Szykując swoje podsumowanie roku, przeglądam piosenki i albumy, które zdarzyło mi się wcześniej ominąć. Mainstreamowe nowości dalej mnie nie ekscytują, zaś te małe znaleziska wywołują ogromną radość. Dziś kolejne trzy utwory, które trochę rozjaśniły mój dzień, każdy w inny sposób, ale ta różnorodność to też powód do zadowolenia.

Glenn Gould „Gettin’ That” feat. Chief Awuah

Glenn Gould, kanadyjski pianista, zmarł w 1982 roku. Przez wielu uważany był za jednego z najlepszych pianistów dwudziestego wieku, ze względu na swoje interpretacje utworów Bacha. Teraz, blisko 40 lat po śmierci, sam staje się obiektem interpretacji. „Uninvited Guests” to projekt oparty na samplach z jego wykonań, sprawnie wklejonych w aranżacje popowe, elektroniczne i hip hopowe. W wielkimi skrócie – brzmi to nietypowo, wywołując u słuchacza lekką mózgową eksplozję. Polecam cały album, a do szybkiego odsłuchu poniższe „Gettin’ That”, które – co ciekawe – w komentarzach na YouTubie wywołuje spore kontrowersje. Czy Glenn Gould przewraca się w grobie? Pozostawiam to indywidualnej ocenie.

JONES „Something in the Water”

JONES pamiętam ze świetnej piosenki „Indulge” sprzed kilku lat, a później jakichś twórczych zawirowań z niejasnego dla mnie powodu. Tegoroczna EPka, „Camera Flash” nie jest też może najlepsza, a piosenka, którą za chwilę zaproponuję nie ma nawet siedmiuset odtworzeń na YouTubie, ale utrzymana jest w lekkim brzmieniu retro, które w obecnym, średnio fajnym klimacie, buja mnie całkiem przyjemnie.

Lou Dillon ‘Claim Me”

Lou Doillon to przybrana siostra Charlotte Gainsbourg. Że co? Charlotte ma śpiewającą pół-siostrę? Ano tak, nie wiedziałem. Mroczniejszy głos, brudniejsze inspiracje rockiem. Dla niektórych będzie to ta fajniejsza siostra. „Claim Me” z jej najnowszej EPki, „Look at Me Now”, to nawiedzone wokale i lekka chrypka powoli rozwijająca się w lekką psychodelię. Jest miło, chociaż to nie jest to słowo, którego szukam. Jest też niespodziewanie i w jakimś stopniu szamańsko, diabelsko, wiedźmińsko. W każdym razie, gdyby PJ Harvey miała ochotę wywoływać duchy w następne Halloween, to współ-kandydatkę już mamy.

Photo: Alberto Restifo / unsplash