[Muzyka] Piosenki pachnące śniegiem

Tyle śniegu w całym mieście, nie widziałeś tego jeszcze. Popatrz. To moje miasto, i moje ulice, a więc muzyka też specyficzna, własna, budząca wspomnienia pachnące świeżym, puchatym śniegiem. I nie, żeby piosenka musiała być o Świętach, tudzież dzwonkach, tudzież saniach i pachnącej makowcem kuchni. Nie. Wystarczy jedno specyficzne brzmienie, na przykład przypominające podmuch mroźnego wiatru, albo na odwrót, ciepłe skrzypienie drewna w kominku, a ja już ubieram szalik i czapkę, i wybiegam na pola muzycznej wyobraźni lepić bałwany.

No, i czego tu nie ma. Jest Hooverphonic, z tym zimnym syntezatorem, który przyprawia mnie o dreszcze. Purple Ferdinand z najpiękniejszym zimowym teledyskiem świata. Jest też Björk z teledyskiem absolutnie magicznym, śnieżnobiałym, wzruszającym. Po niej Alanis, która do swojej piosenki z filmu „City of Angels” wybrała bardzo zimne brzmienie fortepianu. No i London Grammar, a jakże, z utworem otwierającym ich najnowszą płytę. Taki emocjonalny szron, ale tylko na powierzchni, bo to kawałek zdolny roztopić najtwardsze serce.

A z tej drugiej strony, tej skrzypiącej kominkiem, jest Alison Moyet z utworem „Ski”. Ciepłe brzmienia, rozgrzewające tony, przewijają się też przez piosenki Garbage, Melody Gardot i Willis. Uwielbiam Kovacs z „50 Shades of Black” oraz Nothing But Thieves w ich najlepszej balladzie, “Graveyard Whistling”. W sumie dwadzieścia piosenek, prawie półtorej godziny muzyki, a każdy kolejny kawałek to odrębne wspomnienie, niezależna emocja i chwila pełnej wzruszenia zadumy.

Poniżej kilka wybranych teledysków i cała plejlista w serwisie Spotify. Zapraszam i pozdrawiam świątecznie.