[Muzyka] Odlotowy piątek: Avoid Dave, Curtis Harding, The Killers

Avoid Dave “Chemical Philosophy”

Czasami zapętlę się w swojej miłości do elektroniki i wtedy gitary stają się dla mnie odtrutką. Mocniejsze uderzenie, takie jak w tej piosence Avoid Dave, z początku nieoczekiwane, a potem sukcesywnie wwiercające się w myśli. „Chemical Philosophy” kojarzy mi się chwilami z czymś, co mógłby kiedyś nagrać Lenny Kravitz. Lekko funkujący, ale jednak przede wszystkim naładowany elektrycznym brzmieniem kawałek, który roznosi skłębione emocje na strzępy. Ten, pochodzący z Estonii zespół zaskakuje mnie już nie pierwszy raz, nie tylko eklektycznością, ale też fajnym, ciepłym podejściem do melodii, dzięki któremu jego piosenki, na tle najróżniejszych eksperymentów, to jednak przede wszystkim piosenki. Całość zatytułowana jest „Up Against The Wall” i światło dzienne ujrzała dzisiejszego chłodnego poranka.

 
Curtis Harding „Wednesday Morning Atonement”

„Wednesday Morning Atonement” to pierwszy utwór, który Curtis Harding nagrał na swoją najnowszą płytę, „Face Your Fear”, która ukaże się 27-go października. Uroczo oldskulowe, żywe granie, z delikatną porcją smyczków i elektryczną gitarą w refrenowym tle, fajnie buja i uspokaja. Ten nagły skok do zupełnie innej epoki wynagradzany jest świetną melodią, niczym ze starego filmu, być może o Bondzie, którą aż chce się zanucić. Klimat wyblakłych kartek pocztowych szybko się udziela, przenosząc nas w czasy wczesnego technicoloru, dzięki któremu rozpływamy się w telewizyjnych wspomnieniach, starych klatkach filmowych i skrzypiącym od magnetofonowej taśmy stereo. Bardzo miły flashback zaserwowany w ten wyjątkowy chłodny piątkowy poranek.

The Killers „Wonderful Wonderful”

Nigdy nie byłem fanem The Killers, tymczasem wydana niemal cichaczem, trzecia zajawka ich najnowszego albumu to prawdziwa rockowa uczta, w której echem odbija się nieśmiertelny duch Led Zeppelin i Pink Floyd razem wziętych. Przesadzam? No, być może trochę, jednak myślę, że jej charakterystyczny basowy riff, nieco orientalne smyczki i zapadająca w pamięć melodia zostaną z nami na dłużej. „Wonderful Wonderful” ma w sobie coś magnetycznie dramaturgicznego, ciśnienie, które rozsadza, napięcie, które, skrupulatnie budowane, znajduje genialne ujście w niemal histerycznym pomoście. Tyle stłumionej energii, dzięki której ten piątkowy poranek nie wydaje się już być aż tak chłodny.

Photo: Alisa Anton / unsplash