[Muzyka] 3 x video: Cold War Kids, Klangkarussell, Lucy Rose

Cold War Kids “So Tied Up” ft. Bishop Briggs

Miłość, nienawiść i narzędzia zbrodni. Najnowszy teledysk Cold War Kids z gościnnym udziałem Bishop Briggs to dosłowne wręcz ujęcie tytułowej frazy. Męczysz się w związku? Formalina w filiżance kawy, suszarka do włosów, łuk, butelka piwa, a wreszcie pistolet, czy siekiera, albo ich dowolna kombinacja, być może pomogą ci znaleźć wyjście z sytuacji. Mroczny, a jednocześnie podsycony wyjątkowo czarnym humorem klimat wideoklipu jest tłem dla jednej z lepszych piosenek z najnowszej płyty zespołu, „LA DIVINE”. Dodatkowo, nie mogę się oprzeć wrażeniu, że Bishop Briggs to bardziej genialny ozdobnik, niż „gościnny udział”, a jej wizualna obecność kojarzy mi się z młodą Nosowską, co samo w sobie jest już wystarczającym powodem, żeby się z tym teledyskiem zapoznać.

 

 

 

 

 

Klangkarussell “Circuits”

Ten ponad 9-minutowy teledysk to przede wszystkim urzekająca wartość wizualna. Krajobrazy z odległych zakątków planety, wydawać by się mogło, nietknięte ręką człowieka, powoli obnażają nasze destrukcyjne działanie. Plastikowa torba, tama blokująca naturalny bieg rzeki, bezmyślna wycinka drzew. Zastosowanie dwóch prostych kolorowych filtrów nabiera oskarżycielskiego wydźwięku w tym wyjątkowo ekologicznie zaangażowanym obrazie, a transowe dźwięki, z pozoru monotonne, nadają temu oskarżeniu ton nie cierpiący zwłoki. Całość, zmontowana z wielką plastyczną wrażliwością robi też wielkie wrażenie estetyczne. Obrazy zestawiane są ze sobą niczym w kalejdoskopie, chwilami przywodząc na myśl tak zwane „waveforms”, czyli zapisaną cyfrowo wizualizację dźwięku. Przemyślana całość uderza spójnością koncepcji, która robi wrażenie nawet bez ekologicznego kontekstu.

 

 

 

 

 

Lucy Rose „Second Chance”

Prosta piosenka, prosta historia i niezwykle ciepły wydźwięk. Przemijanie, pogodzenie się z niewielką ilością pozostałego czasu, silna potrzeba chwytania życia takim, jakim jest. Teledysk do „Second Chance” z płyty „Something’s Changing” to jeden z tych przypadków, kiedy mniej oznacza więcej, bo emocja rodzi się gdzieś pomiędzy wierszami i nie jest nam na siłę wpychana do gardła. Proste środki wyrazu rodzą ulotne piękno, które co prawda łatwo zignorować, ale które też przynosi wielką satysfakcję z zatrzymania się przy tym utworze chociaż na chwilę. A zatrzymać się naprawdę warto, postać przez chwilę, oddać się refleksji i doświadczyć tego ciepła, o którym pisałem na początku.

 

 

 

 

 

Photo: Aleksandra Boguslawska / unsplash