Sir Sly „Change”
“Każdy miewa złe dni. Ja miałem ich całą pieprzoną serię”, śpiewa wokalista Sir Sly w tym rozbujanym, niemal pościelowym kawałku, który aż prosi się o „feature” w jakimś serialu. Jego brzmienie kojarzy mi się z utworami Sebastiena Telliera. Przeszyty francuskością na wskroś, z fajnie pociętymi samplami, genialnie nadaje się jako tło końcowych napisów wieńczących finałowy odcinek czegoś na kształt, nie wiem dlaczego, „Nurse Jackie”. Kolorowe pigułki i pasmo niekończących się przeziębień, wstrząsów mózgu i otwartych złamań na szpitalnym oddziale przyjęć. Klimat w „Change” w telenowelowy sposób rozświetla zawarty w tekście emocjonalny dramat. Świetna odtrutka na piątą rano w niedzielny poranek.
Kendra Morris „Ride On”
To już trzeci w tym roku singiel w wykonaniu Kendry Morris, co może oznaczać zapowiedź premiery kolejnego albumu tej amerykańskiej wokalistki. „Ride On”, w wyciszony sposób, wprowadza emocjonalnie zmrożony klimat, pozbawiony wyraźnego rytmu, kołyszący się w takt ledwie słyszalnych zbasowanych uderzeń i rozlewających się strumieni elektrycznych gitar, rodem z serialu „Twin Peaks”. Wokal, który nie potrzebuje elektronicznych ulepszeń, w charakterystycznie zachrypnięty sposób kołysze westchnieniami, leniwie, jak na niedzielny relaks przystało. Jest w nim coś niedparcie uzależniającego, sennie lekkiego, coś, co wynagradza tę muzyczną ciszę pełnym rozluźnienia wydechem zmęczonego powietrza.
KYYN „This is the Way Things Go”
Była pianistka, wychowana między innymi na Szopenie, jest właścicielką tego kuszącego wokalu, który, ubrany w soulowe brzmienia, jest najbardziej wyciszonym elementem dzisiejszego zestawienia. Zwiewny, lekki, rozbujany w najbardziej pozytywny sposób, przywodzi na myśl najprzyjemniejsze soulowe momenty lat 90tych. Pełen relaks w czterech minutach zakrawa na niemożliwość, a jednak KYYN stawia czoła wyzwaniu. Zawsze wracam do podobnych brzmień z wielkim sentymentem, ponieważ poświęcenie im całej piosenki to ostatnimi czasy akt muzycznej odwagi i niemal pewne skazanie się na drugi obieg. A jednak warto dać im się objąć w taki niedzielnie leniwy poranek, jak ten dzisiejszy. Smacznego.
Photo: Christoffer Engström / unsplash
Bartosz-Po-Prostu | Kopalnia dźwięków 
W nowym Sir Sly bardziej podoba mi się tekst niż aranżacja, melodia. Może z czasem bardziej się przekonam.
Nowa recenzja na the-rockferry.blog.onet.pl
LikeLike
Kojarzę Sir Sly z “High”, które było na soundtracku z “13 powodów”, ale uważam, że “Change” jest znacznie lepsze. Ogólnie najbardziej mi się podoba z całej trójki.
Pozdrawiam. 🙂
LikeLike
Dotychczas nie znałam żadnej z tych piosenek (tym bardziej ich wykonawców), ale czuję, że to się zmieni i polubię się z nimi. 😉
Nowy wpis na goodsoundsvibes.blogspot.com.
Pozdrawiam!
LikeLike
Sir Sly – pamiętam, jak lecieli kiedyś u mnie w pracy, a teraz są u progu sporej kariery, czego im życzę. Fajny numer, nietypowy muzycznie – i to mnie kręci.
Kendra – wokal relaksujący, kojący – ale ten podkład budzi we mnie jakiś niepokój…
KYYN – mam podobnie – ten podkład raczej mnie nie relaksuje, a jakoś pobudza, wprowadza taki nerwowy stan. Lubię czasem taką muzykę, ale muszę mieć nastrój 😉
Mam trochę zaległości w Twoim blogu, postaram się to wkrótce ponadrabiać 😉
http://tojestlista.blogspot.com/
LikeLike
Skoro Sir Sly tak śpiewa to ja mu wierzę i to aż za bardzo.
(Tak jednak nie mogę się oprzeć żeby nie czytać tego co tam smarujesz)
A tak nawiązując do czytania tego, co smarujesz…to wiesz?? NIe bede tu pisac o co dokladnie mi chodzi ale powinieneś się domyśleć czego już daaawnooo nie czytałam!
😀
Pani Kendra to faktycznie na niedzielę – uff.
No a KYYN wokalik… mmmm ciekawy, chociaż wiesz ja i tak gustuje w chłopskich 😀 Ale tam gdzie tak nie zawodzi to ją kocham ❤
LikeLike