[Muzyka] Nowość: Rømans “Love Is The Beast” (feat. Avelino)

Zasypało mnie. Bynajmniej nie śniegiem, tylko wątpliwymi muzycznymi nowościami. Z odrętwienia wywołanego zalewem plastikowych syntezatorów i niespecjalnie fascynujących wokali wyrwała mnie dopiero ta piosenka. Utwór, którym pogardził Kanye West? To musi być coś. Świetnie zaśpiewany, pełen bolesnego soulowego feelingu, z mrocznymi rapowanymi przerywnikami, nie jest czymś zupełnie oczywistym, choć łapie za serce i przykuwa uwagę na całej swojej niespełna trzyminutowej długości. Emocjonalnie intensywny, buduje napięcie hipnotycznie zaloopowanym basem, dzieląc się ponurą wizją naszej przyszłości, wyzutej z podstawowych uczuć, wrażliwości na krzywdę i zagubionej w ciągłej pogoni „za czymś” empatii. Katastroficzny hymn w sam raz na nieciekawie zapowiadający się 2017-ty.

„Love Is The Beast” pochodzi z mającej ukazać się na wiosnę EPki autorstwa jednoosobowego projektu Rømans, zatytułowanej „Automatic”. Jest też ciekawym odejściem od dotychczasowego, średnio intrygującego stylu, który usłyszeć można było na poprzednich krótkich wydawnictwach. W większości przepełnionych brokatowym popem i zbędnymi elementami trapu, z których niewiele wynikało. Szkoda tak dobrego wokalu na nie zapadające w pamięć próby przedarcia się do mainstreamu. Zdecydowanie bardziej wolę Rømans w tej niejednoznacznej odsłonie. Pełnej dusznej ciemności, niepokoju o przyszłość i poszukującej środków wyrazu adekwatnych do przyprawiających o dreszcze, chociaż dosyć niewesołych treści.