Albumy 2016

5. Alicia Keys „HERE”

 

Płyta, która trafiła mi w ręce przypadkiem, okazała się jednym z większych zaskoczeń minionego roku. Sensowna, konkretna, trafiająca w punkt od pierwszego przesłuchania. Najlepszy album Alicii Keys, od czasu pamiętnego debiutu, zaprasza szarością i surowością brzmienia, i demonstruje wciąż rozwijający się talent tej wymykającej się łatwym klasyfikacjom wokalistki.

 

 

4. Jeff Beck „Loud Hailer”

 
Weteran gitarowej wirtuozerii wydał najbardziej współcześnie brzmiący album w swojej karierze, dzięki czemu trudno określić go mianem dinozaura rocka. W wieku 72 lat, Jeff Beck znowu wyznacza trendy. Świetna produkcja albumu „Loud Hailer” stawia go w czołówce rockowych wydawnictw, które ukazały się w minionym roku. Jest energia, jest zadziorny pazur i teksty, które zapadają w pamięć.

 

 

 

 

3. Låpsley „Long Way Home”

 
Skandynawsko kojarząca się dwudziestolatka z Wielkiej Brytanii, jest autorką mojego ulubionego debiutu 2016 roku. Ambient, fragmenty tekstów, powtarzane jak mantry, aż do hipnotycznego obłędu. Elementy mrocznej elektroniki, trip hopu i tak popularny ostatnio pitch shift, wykorzystywany w jej piosenkach, jako narzędzie do wywoływania niespokojnych duchów. Magiczny klimat pokrytych szronem fiordów.

 

 

 
2. Clare Maguire „Stranger Things Have Happened”

 
Płyta, z której pochodzi moja piosenka roku nie mogła nie znaleźć się w czołówce. Gorzka, nie kryjąca rozczarowania dotychczasową karierą, osobistym potknięciem, emocjonalnym załamaniem. „Stranger Things Have Happened”, od okładki począwszy, to album pozbawiony jaskrawych barw, nie ma w nim słodyczy, ani schlebiania gustom innym, niż swoje własne. Jeżeli trzeba upaść, aby podnieść się w takim stylu, to chyba nie żal wcześniejszych porażek.

 

 

 

 

 

1. Diane Birch “Nous”

 
Trzeci, króciutki album Diane Birch to zarazem jej pierwsze wydawnictwo, które ukazało się po rozstaniu z wytwórnią i wzięciu kariery we własne ręce. Przeprowadzka ze Stanów do Berlina doskonale wpłynęła na kreatywność Diane, inspirując ją do pełnego zanurzenia się w mrocznych klimatach niemieckiej metropolii. Piękno jej nowych tekstów również jest nie do podrobienia. Zaśpiewane trzymanym na emocjonalnej wodzy wokalem wywołują zimne dreszcze, prowokują do zgłębiania jej powściągliwych brzmień, których pozorny chłód wciąga, intryguje, fascynuje. No i jeszcze ten fragment: „If you need a little shelter, stand under my love”.