Muzyka: Spoken Love “Spoken Love”

Nie lubię muzyki, która nie wyzwala emocji, niestety często zdarza mi się takiej doświadczać, szczególnie gdy szukam nowych utworów na tego bloga. Tym większe było moje zaskoczenie, i nadzieja, gdy dowiedziałem się, że Bartek Królik i Marek Piotrowski, czyli ułamek zespołu Sistars, wydali nową płytę pod nazwą Spoken Love. Co jak co, ale Sistars byli kiedyś kwintesencją polskiego soulu, a dwaj wspomniani panowie stali też za najbardziej popową płytą Agnieszki Chylińskiej, którą lata temu zdarzyło mi się słuchać z przyjemnością i tak jakby ukradkiem, niczym jakieś “guilty pleasure”. Niestety tym razem, mimo wielkich ambicji, zdaje się, że coś poszło nie tak. Spoken Love to bardzo wypośrodkowane granie, ni to soulowe, ni to taneczne, ale nie tyle wymykające się klasyfikacjom, co sprawiające wrażenie jednego wielkiego kompromisu. Słucha się tego z pewnym niedowierzaniem, jak balonu, z którego ucieka powietrze, im dalej, tym bardziej wypompowanego i płaskiego. Soul, który powinien być przecież czystą emocją wyparowuje i pozostawia po sobie tylko ślad w postaci monotonnych rytmów i prawie jednakowych brzmień. Wielka szkoda, bo rozczarowanie to wynika najwyraźniej z zestawienia rzeczywistości z wielkimi oczekiwaniami, które nie zostały spełnione. Do ponownego odsłuchu odznaczyłem sobie jednak pięć piosenek na jedenaście i tak też proponuję ocenić tę płytę. Niestety, trochę zabrakło tutaj świeżości i pomysłów na pełen album, ale dałoby się z niego wykroić całkiem niezłą EPkę.

Ocena: 5/11